WikiIslam:Sandbox/Życie mahometa - chronologia

From WikiIslam, the online resource on Islam
Jump to navigation Jump to search
Ta chronologia jest listą najważniejszych wydarzeń w życiu Mahometa. Wszystkie daty są przybliżone.


Data Wydarzenie Opis
570 AD Narodziny Mahometa Muhammad ibn ‘Abdullah rodzi się w "roku Słonia". Jego ojciec, ‘Abdu’llah ibn ‘Abdu’l-Muttalib, zmarł przed jego narodzinami, a jego marka Amina bint Wahb szybko oddaje go pod opiekę mamki o imieniu Halima.
575 AD Powrót do matki Przekonana, że młody Mahomet jest opętany przez demona, Halima oddaje go matce.[1]
577 AD Śmierć marki Po jej śmierci, Mahometa bierze pod opiekę jego dziadek, Abd al-Muttalib. Z kolei po jego śmierci, Mahometem opiekuje się jego stryj, Abu Talib.
595 AD Małżeństwo z Chadidżą Mahomet poślubia swą bogatą, dwókrotnie rozwiedzioną daleką kuzynkę, Chadżidżę, która później stanie się jego pierwszą uczennicą. W tym czasie ma ona już dwóch synów i córkę z poprzednich małżeństw i jej związek z mało znaczącym Mahometem wywołuje kontrowersje i doprowadza niemalże do rozlewu krwi.[2] (więcej na ten temat)
610 AD Pierwsze "objawienie". Mahomet, jak twierdzi, zostaje po raz pierwszy odwiedzony przez pozaziemską istotę. Później zidentyfikuje to jako objawienie od Allacha przekazane przez anioła Dżibrila. Pierwotnie myśli jednak, że może być opętany przez demona i próbuje popełnić samobójstwo, przed czym powstrzymuje go anioł..[3]
613 AD Publiczne nauczanie islamu Mahomet rozpoczyna publicznie nauczać islamu w Mekce. Jego nauki spotykają się ze sceptycznym przyjęciem i jest on oskarżany o przywłaszczanie sobie "starożytnych opowieści".[4] Jednym z najzacieklejszych krytyków Mahometa jest jego własny wój Abu Lahab, który zostaje przeklęty w imię Koranu.[5] Mieszkańcy Mekki proszą o cuda, ale Mahomet nie daje im żadnego. (więcej na ten temat)
615 AD Zatargi z Kurajszytami "Karygodne" ataki Mahometa[6] na rodzime pogańskie wierzenia powoduje tarcia pomiędzy jego zwolennikami a plemieniem Kurajszytów. Mahomet pozwala muzułmanom opuścić Arabię i udać się do Abisynii, podczas gdy sam decyduje się zostać i kontynuować głoszenie islamu.
619 AD Śmierć Chadżidży Wkrótce po śmierci jego bogatej i jedynej żony, Chadżidży, umiera wój, Abu Talib. Wkrótce potem Mahomet prosi Abu Bakra o rękę jego sześcioletniej córki.
619 AD Incydent z szatańskimi wersetami Mahomet uznaje w objawieniu pogańskie boginie wyznawane w Mekce: Al-Lat, Al-Uzza i Manat. Wiadomość ta bardzo cieszy mieszkańców Mekki. Później, po rzekomej wizycie anioła Dżibrila, Mahomet odwołuje to, co wcześniej powiedział i twierdzi, że są to słowa Szatana. (więcej na ten temat)
620 AD Rumak Burak i nocna podróż Według słów Mahometa został on zawieziony na grzbiecie mitycznego latającego rumaka, Buraka[7] najpierw do Jerozolimy, a potem do raju, gdzie spotkał innych proroków. W szóstym niebie spotyka on Mojżesza, który płacze, ponieważ w niebie więcej będzie Muzułmanów niż Żydów.[8] (więcej na ten temat)
622 AD Hidżra Z powodu narastających animozji pomiędzy muzułmanami a pogańskimi mieszkańcami Mekki, Mahomet wraz ze swoimi uczniami uciekają do Medyny. Emigracja (Hidżra) jest początkiem muzułmańskiego kalendarza księżycowego oraz początkiem metamorfozy Mahometa z głosiciela nowej religii w przywódcę politycznego i wojskowego.
622 AD Konsumpcja małżeństwa z A'iszą. Mahomet konsumuje swpke małżeństwo z A'iszą, swą dziewięcioletnią żoną. Pierwotnie, gdy Mahomet poprosił o rękę A'iszy, jej ojciec, Abu Bakr zaprotestował.[9] (więcej na ten temat)
624 AD Bitwa pod Nakhla Mahomet po raz siódmy nasyła swoich ludzi na pogańską karawanę. Ten napad (pierwszy udany) jest początkiem przemocy w imię islamu. Napad miał miejsce w jednym z czterech miesięcy, gdy walka jest zakazana. W jego wyniku przywódca karawany zostaje zabity, a dwóch jej członków wzięto do niewoli.
624 AD Bitwa pod Badr W konsekwencji powtarzających się napadów na karawany, mieszkańcy Mekki wysyłają kolejną, tym razem silnie uzbrojoną karawanę. Pomimo znacznej przewagi przeciwnika, muzułmanie pokonują broniące karawany siły. Zabijają co najmniej siedemdziesiąt osób i biorą do niewoli dla okupu drugie tyle.[10] Wśród jeńców jest Al Nadir, poeta i gawędziarz, który szydził z Mahometa. Ali ucina głowę Al Nadira na rozkaz Mahometa.[11] Mahomet każe również wrzucić dwudziestu czterech jeńców do studni w Badr. [12]
624 AD Wygnanie żydowskiego klanu Kajnuka Łamiąc wcześniejsze porozumienie, muzułmanie pod wodzą Mahometa rozpoczynają oblężenie klanu Kajnuka. Mahomet początkowo chce zgładzić wszystkich mężczyzn,[13] jednak po wysłuchaniu próśb Abdullaha bin Ubaja Mahomet skonfiskował ich mienie i wygnał ich z Medyny.
625 AD Bitwa pod Uhud Drugie starcie pomiędzy mieszkańcami Mekki (pod wodzą Abu Sufjana) i muzułmanami. Tym razem, ponieważ muzułmanie skupili się raczej na ocaleniu łupu niż zwycięstwie,[14] zostali oni pobici przez pogańskich mieszkańców Mekki, a sam Mahomet zostaje raniony przez Chalida ibn al-Walida.
625 AD Oblężenie i wypędzenie żydowskiego klanu Nadir Muzułmańskie oblężenie Żydów z klanu Nadir trwa dwa tygodnie. Po tym czasie oblężeni poddają. się. Mahomet konfiskuje ich broń i skazuje ich na wygnanie z Medyny.
627 AD Bitwa pod Medyną Nie była to bitwa, lecz raczej dwutygodniowe oblężenie. Słysząc o sile nadciągającej z Mekki armii, kompan Mahometa, Pers Salman radzi mu, by wykopać fosę na północ od Medyny. Ma ona powstrzymać wrogich mieszkańców Mekki przed wkroczeniem na muzułmańskie terytorium. Nieprzygotowana na oblężenie, mekkańska armia wycofuje się po dwóch tygodniach.
627 AD Ludobójstwo na Żydach z plemienia Banu Kurajza Po bitwie pod Medyną Mahomet oskarża Żydów z plemienia Banu Kurajza o zdradę. Kobiety i dzieci, które nie osiągnęły dojrzałości brane są do niewoli, by zostać wymienione na targu na konie i broń.[15] Wszyscy dojrzali mężczyźni są skróceni o głowę na rozkaz Mahometa.[16] (więcej na ten temat)
628 AD Porozumienie w Hudajbijja Mahomet i jego ludzie usiłują udać się na pielgrzymkę do Mekki. Ich siły spotykają się przed wejściem do miasta z poganami. Mahomet i pogańscy mieszkańcy Mekki zawierają porozumienie w Hudajbijja. Jest to dziesięcioletni rozejm.
628 AD Podbój Chajbaru Muzułmanie pod wodzą Mahometa otaczają oazę Chajbar. Bojownicy z oazy zostają zabici, a kobiety i dzieci zostają uznani za łup. Żydowski przywódca, Kinana, jest torturowany i skrócony o głowę, a młoda wdowa po nim, Safija, wzięta osobiście przez Mahometa. (więcej na ten temat)
628 AD Otrucie w Chajbarze Zaraz po podbiciu Chajbaru przez muzułmanów pewna Żydówka imieniem Zaynab bint al-Harith podaje Mahometowi i jego ludziom zatrutą jagnięcinę. W wyniku tego Mahomet choruje. Następnie przesłuchuje ją[17] i każe ją zgładzić.[18]
630 AD Podbój Mekki Muzułmanie zdobywają Mekkę. Mahomet jedzie na wielbłądzie do Kaaby, następnie zaczyna recytować wersy z Koranu, podczas gdy jego ludzie usuwają i niszczą wszystko, co mogą uznać za bałwochwalcze. Jest to pierwsze z niemuzułmańskich miejsc siłą zmienionych na meczet. (więcej na ten temat)
630 AD Mahomet rządzi Arabią Muzułmanie wygrywają bitwę pod Hunajn stoczoną przeciw beduińskiemu plemieniu Hawazin i podbijają At-Ta’if. Biorą tam w niewolę 6000 kobiet i dzieci. Ich łupem pada również 24000 wielbłądów. Mahomet jest teraz władcą Arabii.
631 AD Wszyscy Arabowie podporządkowują się islamowi. Mahomet wysyła Chalida ibn al-Walida (po konwersji już muzułmanina) i innych wojowników do pozostałych arabskich i niemuzułmańskich plemion by zmusić ich do przejścia na islam.[19]
631 AD Bitwa pod Tabuk Ta wyprawa jest pierwszym poważnym aktem agresji muzułmanów przeciw chrześcijanom. Dwie trzecie światowej populacji chrześcijan zostaną podbite, nim dojdzie do znacznie opóźnionej odpowiedzi w postaci krucjat. Zanim Mahomet dociera do Tabuk, siły bizantyjskie wycofują się stamtąd. Lokalni przywódcy chrześcijańscy zostają zmuszeni do płacenia dżizji i poddania się islamskim rządom.
632 AD Pożegnalna pielgrzymka Po ukończeniu pielgrzymki, Mahomet wygłasza swe słynne kazanie, które prowadzi do rozpoczęcia walki z chrześcijaństwem i zoroastrianizmem. (więcej na ten temat)
632 AD Śmierć Mahometa Ostatnie dni Mahomet spędza z A'iszą w jej domu, skąd nadal wydaje rozkazy i przeklina chrześcijan i Żydów.[20][21] Osuwając się na jej pierś[22] umiera ósmego lipca. Ali (zięć i kuzyn Mahometa) ogłasza, że po śmierci Mahometa jego penis znajdował się we wzwodzie.[23] (więcej na ten temat)

Zobacz też

  • Timelines - A hub page that leads to other articles related to Chronologie
  • Muhammad - A hub page that leads to other articles related to Mahomet

Translations

  • A version of this page is also available in the following languages: Italian. For additional languages, see the sidebar on the left.

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Guillaume, Alfred, The Life of Muhammad: A Translation of Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah. Oxford University Press, 1955. ISBN 0-1963-6033-1; p. 72.
  2. ↑ LIFE OF MAHOMET. Volume II. Chapter 2,WIlliam Muir, [Smith, Elder, & Co., London, 1861], pg. 15-17 23-24
  3. ↑ "...Ale po kilku dniach Waraka umarł i Boska Inspiracja również ustała na jakiś czas i Prorok (Mahomet) pogrążył się w smutku. Słyszeliśmy, że zamierzał kilkakrotnie rzucić się ze szczytów wysokich gór i za każdym razem, gdy wchodził na szczyt góry by się rzucić, Dżibriel pojawiał się i mówił "O Mahomecie! Zaprawdę jesteś Apostołem Allaha", po czym serce Mahometa wyciszało się, on sam się uspokajał i powracał do domu. I gdy okres nadejścia inspiracji wydłużał się, robił jak poprzednio, lecz gdy tylko osiągał szczyt góry, Dżibriel pojawiał się przed nim i mówił to co poprzednim razem." - Sahih Bukhari 9:87:111
  4. ↑ "To nam było już obiecane, i poprzednio naszym ojcom, lecz to są tylko baśnie przodków." - Quran 23:83
  5. ↑ "...Niech zginą obie ręce Abu Lahaba i niech on sam zginie! - Nie zdadzą mu się na nic jego majątek i to, co zyskał. Będzie się palił w ogniu płomiennym, i jego żona - nosząca drzewo; będzie ona mieć na szyi sznur z włókien palmy...." - Quran 111:1-5
  6. ↑ Francis Edwards Peters, Muhammad and the Origins of Islam, SUNY Press, p.169
  7. ↑ "...Wówczas przyprowadzono mi białe zwierzę, mniejsze od muła lecz większe od osła." (Wtedy Al-Jarud zapytał "Czy był to Burak, o Abu Hamzo?" Odpowiedziałem (tzn. Anas) wówczas twierdząco). Prorok rzekł "krok zwierzęcia (był tak szeroki, że) sięgnął najdalszego miejsca w zasięgu jego wzroku. Zostałem na nim poniesiony i Dżibriel był ze mną póki nie osiągnęliśmy najbliższego nieba. ..." - Sahih Bukhari 5:58:227
  8. ↑ "...Gdy go opuściłem (Mojżesza), płakał. Ktoś go zapytał "Dlaczego płaczesz?" Mojżesz odpowiedział "Płaczę, ponieważ po mnie został wysłany (jako Prorok) młody człowiek, którego uczniowie wejdą do Raju w większej ilości niż moi.'..." - Sahih Bukhari 5:58:227
  9. ↑ "....The Prophet asked Abu Bakr for 'Aisha's hand in marriage. Abu Bakr said "But I am your brother."...." - Sahih Bukhari 7:62:18
  10. ↑ "....On the day (of the battle) of Badr, the Prophet and his companions had caused the 'Pagans to lose 140 men, seventy of whom were captured and seventy were killed....." - Sahih Bukhari 4:52:276
  11. ↑ Jake Neuman - God of Moral Perfection; A Stark Message from God for All Mankind - (2008) Blackwell, p. 211
  12. ↑ "....he [Muhammad] commanded more than twenty persons, and in another hadith these are counted as twenty-four persons, from the non-believers of the Quraish to be thrown into the well of Badr....." - Sahih Muslim 40:6870
  13. ↑ Tabari, vol. VII, 86.
  14. ↑ "Allah did indeed fulfil His promise to you when ye with His permission Were about to annihilate your enemy,-until ye flinched and fell to disputing about the order, and disobeyed it after He brought you in sight (of the booty) which ye covet. Among you are some that hanker after this world and some that desire the Hereafter. Then did He divert you from your foes in order to test you but He forgave you: For Allah is full of grace to those who believe." - Quran 3:152
  15. ↑ Haykal, Muhammad Husayn (Author). Al-Faruqi, Ismail Raji (Translator). (2002). The Life of Muhammad. (p. 338). Selangor, Malaysia: Islamic Book Trust.
  16. ↑ Tafsir Ibn Kathir - The Campaign against Banu Qurayzah
  17. ↑ "The apostle of Allah sent for Zaynab and said to her, "What induced you to do what you have done?" She replied, "You have done to my people what you have done. You have killed my father, my uncle and my husband, so I said to myself, "If you are a prophet, the foreleg will inform you; and others have said, "If you are a king we will get rid of you." - Ibn Sa'd p. 252
  18. ↑ "...The Apostle of Allah (peace be upon him) then ordered regarding her [the Jewess] and she was killed..." - Sunan Abu Dawud 39:4496 and Sunan Abu Dawud 39:4498
  19. ↑ Ibn Ishaq, 645-646
  20. ↑ "....Then he [Muhammad] ordered them to do three things. He said, "Turn the pagans out of the 'Arabian Peninsula; respect and give gifts to the foreign delegations as you have seen me dealing with them." (Said bin Jubair, the sub-narrator said that Ibn Abbas kept quiet as rewards the third order, or he said, "I forgot it.")" - Sahih Bukhari 5:59:716
  21. ↑ "Narrated 'Aisha and Ibn 'Abbas: On his death-bed Allah's Apostle put a sheet over his-face and when he felt hot, he would remove it from his face. When in that state (of putting and removing the sheet) he said, "May Allah's Curse be on the Jews and the Christians for they build places of worship at the graves of their prophets." (By that) he intended to warn (the Muslim) from what they (i.e. Jews and Christians) had done." - Sahih Bukhari 4:56:660
  22. ↑ "...'Aisha added: He died on the day of my usual turn at my house. Allah took him unto Him while his head was between my chest and my neck and his saliva was mixed with my saliva..." - Sahih Bukhari 7:62:144
  23. ↑ "....Abulfeda mentions the exclamation of Ali, who washed his body after his death, "O prophet, thy penis is erect unto the sky!" (in Vit. Mohammed. p. 140)....." - Edward Gibbon, "The Decline and Fall of the Roman Empire", Vol. 9 Footnote 175
Retrieved from "http://wikiislamica.net/index.php?title=WikiIslam:Sandbox/Życie_mahometa_-_chronologia&oldid=113754"